KİŞİLER HUKUKU:
              
Kişiler hukuku Türk Medeni Kanunu’nun 8. maddesi ile 117. maddeleri arasında düzenlenmiş olup; hak sahibi olan varlıkların yani kişilerin ehliyetlerini, kişisel durumlarını, akrabalık ilişkilerini, yerleşim yeri ile olan ilgilerini, kişiliğin başlangıcını, sona ermesini, korunmasını düzenleyen medeni hukuk dalıdır.

Anılan konulara muhatap, haklara ve borçlara sahip olabilen varlıklara, yani hukukun tanıdığı yetkilerden faydalanan ve yüklediği yükümlülüklerden sorumlu olan varlıklara kişi denilmektedir. Bu haliyle kişi terimi, hak ehliyeti terimini de karşılamaktadır ve sadece medeni hukukun veya sadece özel hukukun değil; bütün hukukun temelini oluşturmaktadır.

AİLE HUKUKU:
 
Aile Hukuku, Türk Medeni Kanunu’nda 118 – 494. maddeler arasında üç kısım olarak düzenlenmiştir. Birinci kısım evlilik hukuku, ikinci kısım hısımlık ve üçüncü kısım vesayet başlığını taşımaktadır.
 
Evlilik Hukuku kısmında, dar anlamda aileye ilişkin düzenlemelere yer verilmiş, evliliğin nasıl kurulduğu, evliliğin hangi hükümlere tabi bulunduğu, eşler arasında hangi mal rejimlerinin geçerli olduğu ve evlilik birliğinin nasıl sona erdiği konuları ele alınmıştır. Hısımlık başlığını taşıyan ikinci kısımda ise geniş anlamda aile ilişkilerine dair düzenlemelere yer verilmiş, soybağının kurulması, aile ve aile ilişkileri ele alınmıştır. Vesayet başlığını taşıyan üçüncü kısımda ise, şahsi ve mali menfaatlerini koruyamayacak durumda olan küçüklerin ve kısıtlıların korunmasını ve işlerinin yürütülmesini sağlayacak ve devlet kontrolü altında işleyecek bir teşkilatın yapısı ve idaresi düzenlenmiştir.